Reagovanje na tekst objavljen u Vijestima: https://www.vijesti.me/v/591669?utm_source=vijesti_android&utm_medium=app_android&utm_campaign=vijesti_share_counter

Na činjenicu da živimo u seksističkom, mizoginom i pretpolitičkom društvu podsjete nas i ovakvi senzacionalistički naslovi i tekstovi koji rijetko kada ponude objektivnu, cjelovitu i na argumentima obije strane zasnovanu priču.

Zbog preovlađujuće „kratke“ pameti koju vrijeme donosi, reagujem na mizogini natpis, koji bi trebalo da sačuva snahe, ćerke, majke od poimanja da su im to jedine vrijednosti, ali i na sadržaj samog članka koji bi trebalo da rad Predsjednika opštine Budva učini zakonitim i moralnim (u odsustvu argumenata druge strane), a izvršeni upravni nadzor nad zakonitošću njegovog rada neobjektivnim i pristrasnim.

Nečijom ćerkom, majkom ili snahom se ne postaje po izboru, dopadne vas. Za razliku od toga, nečijom ženom postajete slobodnim izborom. Po izboru se i obrazujete, težite ka napretku, profesionalno radite, moralno postupate. Ili jednostavno sve to ne izaberete.

Po izboru partije, kojoj sam ja izabrala da pripadam (ustavno pravo), Predsjednik opštine Budva je dobio priliku da smijeni DPS, da postane predsjednik, a time i da dobije novu šansu da na izborima pobijedi. Čak iako bismo zanemarili to da sam po inicijativi tog istog predsjednika opštine vršila nadzor nad zakonitošću rada predsjednika Skupštine (koja je rezultirala jasnim instrukcijama za deblokadu rada lokalnog  parlamenta, što su mediji prenijeli), teško da bismo našli valjane argumente za moju političku pristrasnost na „štetu“ Predsjednika opštine Budva.          

Kakva je važnost novinarskog teksta to što je Predsjednik opštine, kao stranka u postupku, iskoristio svoje pravo i tražio moje izuzeće?

Važnost je u tome što je nekoga trebalo svesti na funkciju snahe, partijca ili ćerke otpuštene majke.

Ovo posljednje je posebno bilo važno, jer ako bi išta trebalo da izazove pristrasnost i osvetoljubivost, to je ljubav prema majci. Predsjedniku opštine teško da je shvatljivo kako to da se nisam založila za svoju majku i spriječila njen otkaz. Sasvim jednostavno. Ako je moja majka kriva, treba da snosi odgovornost za to. Razumijem da je Predsjedniku opštine Budva ovakav odnos stran, jer je on svoju majku često uplitao u svoje podvige, računajući da će zbog toga profitirati. Ali, ljubav i porodica služe tome da izgradite samopouzdanje, samopoštovanje i da izrastete u dobrog sina/kćerku i vaspitanog građanina, a ne za zloupotrebu bilo koje vrste. Dalje, neka svako bije svoje bitke.

Nažalost, medijski, politički i institucionalni prostor je u našoj zemlji kontaminiran nedostatkom integriteta, profesionalizma, prigovora savjesti, etike. Pronalazio se način za opstanak u surovim vremenima teške ekonomske krize, nejednakosti, nepodobnosti, opšteg otimanja državnih i lokalnih resursa. Naš etos oblikovan je zakonom jačeg, jer je pravda bila nedostižna. Zato ne zamjeram što struka postavlja senzacionalizam iznad prava na istinu.

Moja borba posvećena je tome da imenom i prezimenom snosimo odgovornost prema državi i društvu. Kao ćerka snosim odgovornost samo prema majci, kao snaha samo prema svekrvi. U ovom slučaju, stojim imenom i prezimenom, kao profesionalac i službenik dužan da radi u javnom interesu, iza svih navoda sačinjenog nalaza upravnog nadzora nad radom Predsjednika opštine Budva i svih drugih predsjednika i opština čiju sam zakonitost rada dužna da nadzirem. Za to sam se školovala i tako sam vaspitana.

mr Milijana Vukotić – Jelušić, potpredsjednica URA Budva