Suzdržana na glasanju je bila odbornica HGI, dok je odbornica GP URA Ljiljana Popović Moškov bila protiv ovakve Odluke, saoopštili su iz kotorske URE.

U svojoj diskusiji Moškov je istakla da tehnička voda dobijena preradom otpadnih voda svoju primjenu može naći na kvalitetniji i bolji način i u javnom interesu nego što je njena prodaja po tričavih 0,03 eura/m3 kompaniji Luštica Development za svrhu zalivanja golf igrališta.

Govoreći o potpuno podcijenjenoj prodajnoj cijeni od 3 centa, nosilac liste URA u Kotoru Ljiljana Popović-Moškov je istakla da radi brige za svoje stanovništvo po toj cijeni Opština Kotor je mogla obezbjediti tu tehničku vodu stanovnicima Grblja, koji, kako je dodala, nikakvu vodu nemaju i to barem za toalete ili zalivanje poljoprivrednih imanja i bašta.

“Kažete da nemate novca da spojite grbaljska sela za napajanjem barem tehničkom vodom, a znate dobro da je to minimalna investicija. Potrebno je polaganje cijevi i vodomjera na svakom priključku, a ubijeđena sam da zainteresovani stanovnici Grblja bi i sami to isfinansirali ako bi im opština omogućila da dobiju i tehničku vodu za cijenu ne od 3 centa nego vjerujem i po cijeni od 6 centi za m3”, istakla je Moškov u svom izlaganju

“Građani koji su priključeni na kanalizacionu mrežu svakog mjeseca plaća 0,52 eura /m3 utrošene vode, za uslugu odvoda kanalizacije. A onda to što smo vam mi platili da prečistite  u vidu tehničke vode prodajete za  0,03 eura/m2 kako bi se zalila golf igrališta i još se time hvalite kako se odgovorno odnosite prema resursima koja su vam povjerena”, dodala je Popović-Moškov.

Ona je istakla da tehnička voda ima svoju komercijalnu primjenu ne samo za domaćinstva i u poljoprivredi, već ista može služiti  kao energent za grijanje ili pokretanje nekih postrojenja.

 

“Pitamo se gdje je tu opravdanost da se ugovorno vežemo za 20 godina po osnovu ovog aranžmana, a sjutra nam ta ista voda može služiti da smanjimo troškove ovog preduzeća koje se bavi prećišćavanjem otpadnih voda ili budućom preradom mulja koji je sada nus proizvod koji po bagatelnoj cijeni prodajemo susjednoj Albaniji. Onda iz nje po višestruko većoj cijeni uvozimo humus koji su oni dobili preradom tog mulja”, istakla je  Moškov ocjenjujući to kao apsurd.

 

“Danas sam eto saznala da taj velelepni hotelski kompleks kakav je Luštica Bay nije priključen na kanalizacioni sistem, što znači da svoje otpadne vode izliva u more ili ih tretira na neki drugi ekološki neprihvatljiv način. Mi umjesto da mu debelo naplatimo ekološku taksu, mi ga čašćavamo sa 135.000 m3 tehničke vodu mjesečno i za koje će Preduzeće za preradu otpadnih voda prihodovati 4.050 eura mjesečno sa uključenim PDV i svim ostalim taksama”, navela je Popović-Moškov.

 

Ona je istakla i da koliko je ovaj ugovor nepovoljan za obje opštine govori i član 2.6 kojim se eksplicitno kaže da će u slučaju da se Luštici Development ne obezbjede garantovani obim isporuke (3.500 m3 dnevno) i ukoliko se ne obezbjedi minimalni kvalitet saliniteta (manji od 1.500ppm…..a konstatuju da je sada salinitet iznad ove granične vrijednosti) da će Luštica Development koristiti alternativne izvore za razblaživanje  a da će sve troškove nastale po tom osnovu morati da im nadoknade Opština Kotor i Tivat kao razliku između te cijene i ove ugovorene od 0,03 centa/m3.

 

“Ako  znamo  da  se  prosječna prodajna cijena tehničke vode u našem okruženju kreće u rasponu od 45% manje od cijene vode za piće ako se ista isporučuje privredi ili najviše 75% manje ako se isporuka vrši građanima. Ako znamo da građani u Kotoru plaćaju vodu po 1,10 eura /m3 onda je lako zaključiti da je tržišna cijena trebala da bude 0,61 eura /m3 odnosno najmanje 0,28 eura/m3,da bi ovaj Ugovor imao iole smisla i opravdanosti”, istakla je Popović-Moškov.

 

Ona je zaključila da stavke Ugovora koji je danas usvojila Skupština Opštine Kotor i prodajna cijena od 0,03 eura/m3 su produkt nekih ekonomskih parametara koji se na fakultetima ne izučavaju ali su u praksi vladajućih DPS funkcionera veoma prisutni.